Het is bevrijdend om naakt te zijn. Althans, dat is mijn ervaring. De ervaring om je lichaam even niet te hoeven verbergen met kleding die een eigen taal spreekt. Kleding die mode onderhevig is, gevoelig voor het oordeel van de ander en ook van jezelf. Kleding is toch het visitekaartje van jezelf, dus we besteden daar de nodige aandacht aan.
Bij het ontdoen van je kleding laat je letterlijk jezelf zien. Je bent en blijft altijd naakt onder je kleding. Je lichaam blijft zoals het is, met de bij jou behorende vormen, verhoudingen en/of opgedane littekens.
Ben je minder vertrouwd met naakt zijn buiten de douche of intieme momenten om, is het even wennen om naakt te zijn of te blijven. Toch is dit de ervaring waard. Probeer het eens voor jezelf alleen, als je niet of minder gewend bent naakt te zijn. Wat gebeurt er, wat voel je? Ik weet nog goed dat ik het zelf destijds een bijzondere ervaring vond. Je bent dan niet functioneel naakt, maar heel bewust. Eigenlijk had ik nog nooit zo’n directe aandacht gehad voor mijn lichaam, als toen ik de eerste keer naakt was zonder functioneel doel. En eerlijk gezegd, zo’n eerste keer moet je leren, zeker als je minder vrij met blootzijn enz. bent opgegroeid/opgevoed. Maar een troost, je went er heel snel aan. Voor mij was het als een thuiskomen in mijn gevoel daarover.
Onlangs gingen mijn partner en ik halverwege de middag naar het strand; het was heerlijk warm weer aan de kust. We zijn beiden nudist, dus we zaten/lagen al snel op het naaktstrandgedeelte. Het was genieten; de zon op je huid, de wind die in wisselende bewegingen sensueel je lichaam aanraakte. Je zou het bijna een tantra ervaring kunnen noemen.
Al liggend, begeleid door het ‘zeegeluid’, dacht ik aan de waarde van naakt kunnen zijn. Ook tijdens de massages in het lichaamswerk die ik aanbied, is naaktheid een onderdeel en een ontwapenend gegeven. Het draagt er naar mijn ervaring aan bij dat, vooral bij een tantramassage, zowel de client als ik als lichaamswerker naakt zijn, om zo de gelijkwaardigheid als vertrekpunt te nemen. Dit voorkomt juist het ontstaan van, voor dat moment, verkeerde spanningen, terwijl de vrees vaak andersom is. Ik heb inmiddels bij veel cliënten, die gereserveerd waren t.a.v. naaktheid, gezien, hoe zij na vijf minuten over de schroom heen waren en zich konden overgeven aan een nieuwe vorm van eigen lichamelijke vrijheid.
Net zo goed als dat kleding mode onderhevig is, geldt dit ook voor het uiterlijk van het lichaam. Vandaag de dag leggen velen van ons zichzelf een hoge standaard op hoe ons lichaam er uit moet zien. Dit geldt zeker niet alleen voor vrouwen. Ook mannen zijn meer en meer met hun uiterlijk bezig en zwoegen bijv. koortsachtig om een 'sportschoolfiguur' als heilige graal te verkrijgen. Hoewel sportieve aandacht absoluut goed is voor lijf en leden, is alleen die uiterlijke lichamelijke score beperkend. Bijzonder om te merken is dat we net zo bezig zijn met de modetrends voor kleding als voor ons naakte lichaam.
Toen mijn partner en ik op het naaktstrand waren was het er relatief rustig. Maar er waren genoeg mensen om verschillende naakte lichamen te zien van oude en jonge mensen, van dik tot dun met ieder een eigen geschiedenis op het lijf geschreven. Soms letterlijk in de vorm van persoonlijke tattoos. Het geeft mij een bijzonder gevoel om elkaar zo direct te mogen zien zonder censuur of oordeel. Dat iedereen er mag zijn met zijn of haar lichaam. Ik heb bewondering voor mensen die vrij met hun naakte lichaam kunnen zijn als er operatiegevolgen te zien zijn; stoma’s zichtbaar zijn, een vrouwelijke borst gemist wordt enz.
Tenslotte wil ik benadrukken dat het tonen van je naaktheid niet altijd tot de mogelijkheden behoort. In die zin wil ik een lans breken voor mannen en vrouwen die het vertrouwen in hun lichaam enigszins hebben verloren. Die blijvende moeite hebben met hun naaktheid als gevolg van door anderen aangedaan misbruik, in welke vorm dan ook. Voor hen is dan de functie van kleding ook heel anders. Geen modegril, maar een intense bedekking van veel verborgen leed. Dan wordt de kleding de geleider naar iemands naaktheid.
Deze en meer gedachten gingen door mijn hoofd, toen ik daar op het naaktstrand heerlijk naakt kon zijn en me daarbij vrij voelde. Ik stap gemakkelijk uit de kleren, loopt vaak genoeg thuis naakt rond, of zit op deze wijze achter mijn bureau te werken. Voor mij vanzelfsprekend, maar voor velen niet. En alle mensen die graag gekleed blijven en nooit nudist zullen worden, geen probleem. We zijn er als mensen onderling niet meer of minder om. Een ding blijft onbetwist, gekleed of niet gekleed, we zijn te allen tijde al dan niet zichtbaar naakt. De absolute waarde is, dat we ons in beide situaties vrij mogen voelen.
Comments