Het mooie en tegelijkertijd het moeilijke aan een tantracontact is, dat er niet veel mogelijkheden meer zijn om je achter te verbergen. Het is een hele pure en open verbinding waarin de beleving alle ruimte krijgt. Je komt dus heel dicht bij jezelf en de ander. Je staat, soms voor het eerst, oog in oog met de verschillende energieën die in je aanwezig zijn. Alsof je opnieuw met jezelf en de ander kennismaakt.
Want wat zijn deze energieën mooi als ze gevrijwaard zijn van verwachtingen. In tantra is er ruimte voor het tonen van dit alles aan jezelf, soms ook aan de ander. Aan de ander tonen schrijf ik, dat is niet je energie weggeven, want het betreft persoonlijke energie die jouw kenmerken blijven dragen.
Daarom is de verbinding met elkaar aangaan in een tantrisch contact zo belangrijk. Het is voor mij een van de vaste pijlers waarop een dergelijk contact mag rusten. Alleen vanuit deze houding kan energie zich manifesteren en getoond worden. Een uiterst kwetsbaar proces.
Kwetsbaarheid durven tonen en voelen is het nieuwe ademhalen. In mijn tantrasessies ligt de nadruk niet op de technische tantratools die we kunnen gebruiken om zoveel mogelijk energiebeleving mogelijk te maken. Natuurlijk, ik ga er niet aan voorbij, maar waarom zou je dit doen als niet eerst de kwetsbaarheid wordt aangesproken. Kwetsbaarheid ervaren is de brug die de verbinding maakt tussen open en puur contact van mens tot mens en verdiepende energiestromingen van mens tot mens.
Ik heb al aangegeven dat je je binnen tantra niet langer kunt verbergen. In mijn sessies zijn we beiden naakt, tenzij dit (nog) niet past in je beleving. Wanneer je naakt bent, zijn alle gevoelsmatige verschansingen verdwenen. Je komt dichter bij je kern, want je toont je letterlijk hoe je eruitziet. Daar mogen wij veel meer trots op zijn en bewust van zijn. Soms voelt het nog als een drempel, maar dat is snel over. Je mag er zijn, zonder oordeel. Letterlijk.
Kwetsbaarheid is de naaktheid van je innerlijk. Dat mag gezien worden, hoe gekwetst je ook bent, door wat dan ook. Onlangs heb ik een tantrasessie met iemand gehad waarin een prachtige pure verbinding werd beleefd. Nu ik erover schrijf, kan ik de situatie nog voelen. Toen kwam het moment waarop er een prachtig oogcontact ontstond. Een moment waarop we onze naaktheid deelde, zowel uiterlijk als innerlijk. In een reflectiemail beschreef ik later wat ik zag, hoe ik het voelde en hoe dit contact bij mij binnenkwam. Degene schreef dat mijn reflectiemail, over het stille verdriet wat ik mocht zien, had geleid tot ontroering en een diepe aanraking. Met toestemming citeer ik de volgende zinsnede uit de antwoordmail: “…wellicht werd een hart dat getekend is door het leven zichtbaar in het licht van de kwetsbaarheid”. Het mocht gezien worden. Het kon gezien worden. Wellicht door onze lichamelijk en vooral innerlijke naaktheid.
Wat een mooie en rake antwoordzin. Zo is het precies omschreven hoe ik het toen ervaarde. Maar ook wat wordt hier mooi omschreven wat kwetsbaarheid kan betekenen. Veel dus. Tantra is niet alleen een beleven van sensualiteit, maar wat mij betreft vooral ook een innige omhelzing van je eigen innerlijk en je kwetsbaarheid. Wanneer er een verbinding met elkaar mogelijk is vanuit deze kwetsbaarheid, zal iedere sensuele energie beleving, ademhaling en ieder oogcontact zonder oordeel je in meerdere hemels brengen.
Comments